Śmiały blef Polka przeciwko Antoniusowi (analiza rozdania)

Dan B. z portalu Upswing Poker przyjrzał się jednemu z najciekawszych telewizyjnych rozdań, w jakich uczestniczył Doug Polk. „WCGRider” zastosował w nim śmiały blef przeciwko legendarnemu Patrikowi Antoniusowi. 

Rozdanie pochodzi z gry cashowej na bardzo wysokich stawkach. Blindy wynosiły 1.000$/2.000$, a wszystkie ante łącznie 2.000$. Doug Polk i jego przeciwnik, słynny Patrik Antonius, grali z głębokimi stackami. Efektywne stacki były na poziomie 470.000$, czyli 235 big blindów.

Akcja przed flopem

Gracze, którzy podejmowali decyzje przed Polkiem, spasowali swoje ręce. Polk siedział na small blindzie z . Postanowił limpować, a Antonius zaczekał z 86 offsuit.

Analiza

To gra z ante, a co za tym idzie – Polk powinien rozgrywać bardzo wysoki procent rąk, jakie otrzymuje na small blindzie po foldach od pozostałych graczy. Mowa o około 80-90% rąk startowych. Dysponuje on bardzo dobrymi pot oddsami – na tyle dobrymi, że opłacalna staje się dla niego gra z nawet tak słabymi rękami jak 74 offsuit.

Możemy wyróżnić dwa podejścia do strategii limpowania:

• Strategia z samym limpowaniem. Czyli albo limpujesz, albo foldujesz, a nie stosujesz przebić. Oznacza to limpowanie z rękami premium (AA, AK itd.), rękami o średniej sile, a także z tymi słabymi (ale grywalnymi).
• Strategia mieszana. Korzystasz ze wszystkich opcji – limpujesz, przebijasz lub foldujesz. Zarówno Twój zakres do limpowania, jak i ten do przebijania, zawiera ręce premium, ręce o średniej sile oraz słabe ręce.

Częste limpowanie wynika z niezwykle dobrych pot oddsów, a także z potrzeby chronienia zakresu do limpowania poprzez uwzględnianie w nim odpowiedniej liczby silnych rąk.

Przeciwko limpowi Antonius powinien przebijać w około 40% przypadków. Jeśli chodzi o dobór rąk, to zagranie raise powinien wybierać z 25% najlepszych rąk oraz z niektórymi śmieciowymi rękami, aby zachować balans. Sam może zdecydować, z jakimi konkretnie śmieciowymi rękami będzie przebijał. 86o może zarówno przebić, jak i czekać.

Akcja na flopie

Flop przynosi , a w puli jest 6.000$.

Polk czeka z dwiema parami. Antonius stawia 6.000$ z najlepszym stritem. Polk sprawdza.

Analiza

Choć ręka Polka jest bardzo silna, to i tak powinien on czekać na flopie. Gra bez pozycji, z ekstremalnie wysokim stosunkiem stacka do puli, a jego przeciwnik posiada zakres zawierający więcej super-silnych rąk. To sytuacja, w której Polk powinien czekać z całym swoim zakresem.

Grając w ten sposób, Polk będzie w stanie złagodzić presję, jaką może na nim wywrzeć Antonius. W zakresie dla zagrań check/call Polka znajdzie się trochę bardzo silnych układów (takich jak dwie pary) i właśnie tego typu ręce ochronią go w przypadku, gdyby Antonius zaczął overbetować na turnie i/lub na riverze.

Po zagraniu check od Polka, Antonius ma bardzo łatwą decyzję. Musi betować. Powinien użyć dużego rozmiaru zakładu, ponieważ board jest niski i skoordynowany, a jego ręce z value mogą od razu zacząć budować pulę.

Akcja na turnie

Na turnie pojawia się . Board wygląda teraz następująco: . Pula wynosi już 18.000$.

Polk lead-betuje za 5.000$. Antonius przebija do 23.000$. Polk sprawdza.

Analiza

Ta karta jest świetna dla Polka, ponieważ jego zakres zawiera o wiele więcej rąk z piątkami niż zakres Antoniusa. Dlatego też jego donk-bet (i rozmiar tego zakładu) to bardzo dobre zagranie, którego użyć powinien z całym swoim zakresem.

Przebicie Antoniusa jest zupełnie standardowe. Jego ręka należy do bardzo silnych i chce on z pewnością jeszcze bardziej powiększyć pulę.

Polk ma w tym momencie do podjęcia ciekawą decyzję. Teoretycznie jego ręka to silny bluff-catcher (blokuje 77, 75 i 44) i zawsze powinna sprawdzać.

Jednak z praktycznej perspektywy ta sytuacja może być odmienna. Pytanie, jakie powinien sobie zadać, to: „czy Antonius posiada tutaj zbalansowany zakres dla value?”. Jeśli w zakresie Antoniusa dominują ręce z value, a brakuje w nim blefów, to Polk powinien zdecydować się na spasowanie swojej ręki.

Polk użył teoretycznego podejścia i sprawdził.

Akcja na riverze

River przynosi , kompletując board: . W puli jest w tym momencie suma 64.000$.

Polk czeka. Antonius stawia 90.000$, a Polk przebija do 302.000$. Antonius myśli przez kilka minut, po czym sprawdza. W puli znalazło się finalnie aż 668.000$!

Analiza

Na riverze Polk powinien czekać z całym swoim zakresem.

Overbet Antoniusa ocenić należy jako bardzo dobry. Reprezentuje najlepszy układ (lub przynajmniej bardzo silną rękę) i chce uzyskać maksymalne value w przypadku, gdyby Polk miał trójkę.

Po overbecie Polk ma do podjęcia bardzo trudną decyzję. Jego ręka nie pokonuje żadnej ręki z zakresu dla value Antoniusa, co oznacza, że jest jedynie bluff-catcherem. Z drugiej strony posiada on jedne z najlepszych możliwych blokerów, które eliminują kombinacje 77, 44, 75 i 54 z zakresu Antoniusa.

Teoretycznie w tej sytuacji zagrania fold, call i raise są do siebie podobne, co oznacza, że ich EV wynosi 0. W praktyce jednak istotne jest branie pod uwagę stylu gry rywala i jego stanu mentalnego. Te czynniki mogą zadecydować o tym, jakie zagranie będzie lepsze – ale zastosowanie ich przeciwko tak świetnemu pokerzyście, jak Antonius, może nie być łatwe.

W tym konkretnym rozdaniu Antonius brał udział w pewnego rodzaju prop-becie z Tomem Dwanem i Philem Iveyem, na czym stracił on sumę między 100.000$ a 200.000$, ponieważ pojawił się określony flop. Mógł być przez to trochę stiltowany, przez co bardziej prawdopodobne stało się to, że wybierze sprawdzenie.

Polk z pewnością grałby w ten sam sposób z niektórymi rękami z value (75, 54, 44, 55, 77). Można więc powiedzieć, że miał pecha, posiadając w tym przypadku idealną rękę do blefowania. Albo być może miał po prostu pecha, że Antonius przegrał prop-beta na flopie. Ciężko znaleźć pewną odpowiedź, gdy rywalizuje ze sobą dwóch bardzo dobrych graczy.

Czy na miejscu Polka zdecydowałbyś się na blefowanie na riverze?

Alex Fitzgerald: „Poker to sport wytrzymałościowy”

The post Śmiały blef Polka przeciwko Antoniusowi (analiza rozdania) appeared first on PokerGround.com.