Dan B. z portalu Upswing Poker przyjrzał się jednemu z najciekawszych telewizyjnych rozdań, w jakich uczestniczył Doug Polk. „WCGRider” zastosował w nim śmiały blef przeciwko legendarnemu Patrikowi Antoniusowi.
Rozdanie pochodzi z gry cashowej na bardzo wysokich stawkach. Blindy wynosiły 1.000$/2.000$, a wszystkie ante łącznie 2.000$. Doug Polk i jego przeciwnik, słynny Patrik Antonius, grali z głębokimi stackami. Efektywne stacki były na poziomie 470.000$, czyli 235 big blindów.
Akcja przed flopem
Gracze, którzy podejmowali decyzje przed Polkiem, spasowali swoje ręce. Polk siedział na small blindzie z . Postanowił limpować, a Antonius zaczekał z 86 offsuit.
Analiza
To gra z ante, a co za tym idzie – Polk powinien rozgrywać bardzo wysoki procent rąk, jakie otrzymuje na small blindzie po foldach od pozostałych graczy. Mowa o około 80-90% rąk startowych. Dysponuje on bardzo dobrymi pot oddsami – na tyle dobrymi, że opłacalna staje się dla niego gra z nawet tak słabymi rękami jak 74 offsuit.
Możemy wyróżnić dwa podejścia do strategii limpowania:
- Strategia z samym limpowaniem. Czyli albo limpujesz, albo foldujesz, a nie stosujesz przebić. Oznacza to limpowanie z rękami premium (AA, AK itd.), rękami o średniej sile, a także z tymi słabymi (ale grywalnymi).
- Strategia mieszana. Korzystasz ze wszystkich opcji – limpujesz, przebijasz lub foldujesz. Zarówno Twój zakres do limpowania, jak i ten do przebijania, zawiera ręce premium, ręce o średniej sile oraz słabe ręce.
Częste limpowanie wynika z niezwykle dobrych pot oddsów, a także z potrzeby chronienia zakresu do limpowania poprzez uwzględnianie w nim odpowiedniej liczby silnych rąk.
Przeciwko limpowi Antonius powinien przebijać w około 40% przypadków. Jeśli chodzi o dobór rąk, to zagranie raise powinien wybierać z 25% najlepszych rąk oraz z niektórymi śmieciowymi rękami, aby zachować balans. Sam może zdecydować, z jakimi konkretnie śmieciowymi rękami będzie przebijał. 86o może zarówno przebić, jak i czekać.
Akcja na flopie
Flop przynosi , a w puli jest 6.000$.
Polk czeka z dwiema parami. Antonius stawia 6.000$ z najlepszym stritem. Polk sprawdza.
Analiza
Choć ręka Polka jest bardzo silna, to i tak powinien on czekać na flopie. Gra bez pozycji, z ekstremalnie wysokim stosunkiem stacka do puli, a jego przeciwnik posiada zakres zawierający więcej super-silnych rąk. To sytuacja, w której Polk powinien czekać z całym swoim zakresem.
Grając w ten sposób, Polk będzie w stanie złagodzić presję, jaką może na nim wywrzeć Antonius. W zakresie dla zagrań check/call Polka znajdzie się trochę bardzo silnych układów (takich jak dwie pary) i właśnie tego typu ręce ochronią go w przypadku, gdyby Antonius zaczął overbetować na turnie i/lub na riverze.
Po zagraniu check od Polka, Antonius ma bardzo łatwą decyzję. Musi betować. Powinien użyć dużego rozmiaru zakładu, ponieważ board jest niski i skoordynowany, a jego ręce z value mogą od razu zacząć budować pulę.
Akcja na turnie
Na turnie pojawia się . Board wygląda teraz następująco:
. Pula wynosi już 18.000$.
Polk lead-betuje za 5.000$. Antonius przebija do 23.000$. Polk sprawdza.
Analiza
Ta karta jest świetna dla Polka, ponieważ jego zakres zawiera o wiele więcej rąk z piątkami niż zakres Antoniusa. Dlatego też jego donk-bet (i rozmiar tego zakładu) to bardzo dobre zagranie, którego użyć powinien z całym swoim zakresem.
Przebicie Antoniusa jest zupełnie standardowe. Jego ręka należy do bardzo silnych i chce on z pewnością jeszcze bardziej powiększyć pulę.
Polk ma w tym momencie do podjęcia ciekawą decyzję. Teoretycznie jego ręka to silny bluff-catcher (blokuje 77, 75 i 44) i zawsze powinna sprawdzać.
Jednak z praktycznej perspektywy ta sytuacja może być odmienna. Pytanie, jakie powinien sobie zadać, to: „czy Antonius posiada tutaj zbalansowany zakres dla value?”. Jeśli w zakresie Antoniusa dominują ręce z value, a brakuje w nim blefów, to Polk powinien zdecydować się na spasowanie swojej ręki.
Polk użył teoretycznego podejścia i sprawdził.
Akcja na riverze
River przynosi , kompletując board:
. W puli jest w tym momencie suma 64.000$.
Polk czeka. Antonius stawia 90.000$, a Polk przebija do 302.000$. Antonius myśli przez kilka minut, po czym sprawdza. W puli znalazło się finalnie aż 668.000$!
Analiza
Na riverze Polk powinien czekać z całym swoim zakresem.
Overbet Antoniusa ocenić należy jako bardzo dobry. Reprezentuje najlepszy układ (lub przynajmniej bardzo silną rękę) i chce uzyskać maksymalne value w przypadku, gdyby Polk miał trójkę.
Po overbecie Polk ma do podjęcia bardzo trudną decyzję. Jego ręka nie pokonuje żadnej ręki z zakresu dla value Antoniusa, co oznacza, że jest jedynie bluff-catcherem. Z drugiej strony posiada on jedne z najlepszych możliwych blokerów, które eliminują kombinacje 77, 44, 75 i 54 z zakresu Antoniusa.
Teoretycznie w tej sytuacji zagrania fold, call i raise są do siebie podobne, co oznacza, że ich EV wynosi 0. W praktyce jednak istotne jest branie pod uwagę stylu gry rywala i jego stanu mentalnego. Te czynniki mogą zadecydować o tym, jakie zagranie będzie lepsze – ale zastosowanie ich przeciwko tak świetnemu pokerzyście, jak Antonius, może nie być łatwe.
W tym konkretnym rozdaniu Antonius brał udział w pewnego rodzaju prop-becie z Tomem Dwanem i Philem Iveyem, na czym stracił on sumę między 100.000$ a 200.000$, ponieważ pojawił się określony flop. Mógł być przez to trochę stiltowany, przez co bardziej prawdopodobne stało się to, że wybierze sprawdzenie.
Polk z pewnością grałby w ten sam sposób z niektórymi rękami z value (75, 54, 44, 55, 77). Można więc powiedzieć, że miał pecha, posiadając w tym przypadku idealną rękę do blefowania. Albo być może miał po prostu pecha, że Antonius przegrał prop-beta na flopie. Ciężko znaleźć pewną odpowiedź, gdy rywalizuje ze sobą dwóch bardzo dobrych graczy.
Czy na miejscu Polka zdecydowałbyś się na blefowanie na riverze?
The post Śmiały blef Polka przeciwko Antoniusowi (analiza rozdania) appeared first on PokerGround.com.
Powered by WPeMatico